کد مطلب:140310 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

اظهار وفاداری عبدالله بن مسلم بن عقیل به امام
عبدالله كه پسر بزرگتر جناب مسلم بن عقیل سلام الله علیه بود پیش آمد و عرضه داشت:

سبحان الله فما یقول الناس، یقولون انا تركنا شیخنا و سیدنا و بنی عمومتنا خیر الاعمام و لم نرم معهم بسهم و لم نطعن معهم برمح و لم نضرب معهم بسیف و لا ندری ما صنعوا، لا و الله ما نفعل و لكن نفدیك بانفسنا و اموالنا و اهلینا و نقاتل معك حتی نرد موردك فقبح الله العیش بعدك.

ای نور دیده رسالت معاذ الله كه این عمل از ما سر بزند كه تو را تنها بگذاریم و برویم، مردم به ما چه خواهند گفت، بگویند:



ما تخم بد كاشتیم

بزرگ خود از دست بگذاشتیم






بگفتیم بر ترك مولای خویش

به دشمن سپردیم آقای خویش



چشم از عمو و عموزادگان بربستیم، نه با ایشان تیری افكندیم و نه با هم نیزه زدیم و نه اسبی به میدان كین تاختیم و نه تیغی به روی عدو آختیم، بلكه راه خود گرفته و آمدیم و نمی دانیم كه بر سر آقای ما چه آمد، ابدا این كار را ما نمی كنیم بلكه خود و اموال و اهل خویش را فدای شما خواهیم نمود و در ركاب سعادت مآب شما مقاتله خواهیم نمود تا بهمان راهی كه شما خواهی رفت ما هم برویم، زشت و ناپسند باد زندگانی بعد از شما.